Alle gedichten tot gisteren

Omschrijving

Er zijn weinig dichters die zoveel inspiratie hebben geput uit het spel met de maskerade als Gerrit Komrij. Met zijn virtuoos taalgebruik en vormbeheersing maakt hij de poëzie tot een vrijhaven voor de geest. Ontboezemingen of duistere zieleroerselen zul je bij Komrij niet aantreffen: 'De poëzie is geen boodschappenjongen. Een gedicht betekent niets. Hoe leger een vers, hoe volmaakter. Poëzie is subliem bedrog, lezer. Nobele zwendel.' Tussen de eerste en de laatste regel van een archetypisch Komrij-gedicht bestaat een elektrische spanning, een gesloten circuit, om de titel van zijn veelgeprezen dichtbundel uit 1982 nog eens aan te halen. Een gedicht is een wereld op zichzelf en moet door zichzelf weer vernietigd worden. 'Een vers moet rond zijn om niet te bestaan', dichtte Komrij: 'Een vers is ballast. Zorg dat het vergaat.' In deze nieuwe uitgave van zijn verzamelde poëzie (oorspronkelijk verschenen in 1994) zijn ook de gedichten opgenomen die hij sindsdien publiceerde, in bundels als Luchtspiegelingen en 52 sonnetten bij het verglijden van de eeuw, maar ook een groot aantal gedichten uit bibliofiele en verspreide publicaties: samen goed voor ruim tweehonderd pagina's nieuwe poëzie. Een onmisbare aanvulling op de verzameling van elke Komrijaan en een ideaal bezit voor iedere poëzieliefhebber.