Coke

Omschrijving

Vaak is Ad Fransen gevraagd: coke, hoe voelt dat nou eigenlijk? `Moest ik erg lang over nadenken, over de kick, de werking op zich. Maar enfin, hier komt-ie dan: als een lijntje er goed ingaat, dan begint het eerst eens aangenaam te tintelen in je neus, achterin je gehemelte, op je tandvlees. Nu heb je de plee of het donkere steegje inmiddels verlaten en schaar je je weer bij je vrienden in je stamcafé. Onderweg is het in no time gebeurd: paf, plof! Een kleine krachtige explosie boven je nekwervel. De pijlen schieten alle kanten op, richting hersens. Met mooie lichtbogen komen ze langzaam naar beneden. En die zalig neersuizende raketjes nemen de geniaalste ideeën voor je mee. Pasklaar vallen ze op je tong. Daar zal en wil je de wereld kond van doen.' Meesterlijk beschrijft Fransen de roes van cocaïne, aanlokkelijk haast, maar als geen ander heeft hij zich gerealiseerd wat een gebruiker verliest. Coke maakt je high, lucide en eloquent, maar ook loslippig, arrogant en cynisch. De roes zorgt ervoor dat je wildvreemden je diepste geheimen vertelt en je vrienden vervreemd van je raken. Je denkt dat de oplossing van het wereldraadsel in je handen ligt. Tot de coke is uitgewerkt...