I.M.

Omschrijving

Tien jaar na het overlijden van Ischa Meijer kan de derde roman van Connie Palmen, I.M., eindelijk worden gelezen en gewaardeerd om de buitengewone moed en de literaire kwaliteit die eraan ten grondslag liggen. Sommige critici hadden, direct nadat de roman was verschenen, moeite met het bewust vertroebelde onderscheid tussen fictie en werkelijkheid. Ischa Meijer was net overleden, maar in I.M. wordt hij weer tot leven gewekt, of althans: iemand die in veel opzichten erg op hem lijkt. Het was de bedoeling van de schrijfster om haar leven met haar geliefde voorgoed vast te leggen en met alle middelen die de románschrijver ten dienste staan voor de lezer op te roepen. Ze smeedde de werkelijke liefdesgeschiedenis, inclusief echte gebeurtenissen, gesprekken, vakanties en beslommeringen van alledag, om tot een verbluffende, aangrijpende roman van internationale allure. Connie Palmen: 'Of het waar gebeurd is of niet, dat doet er niet toe. Ik wilde eigen werk maken van de liefde en van de dood. En ik wilde toveren, denk ik. Ik wilde van een onaangekondigde dood een aangekondigde dood maken. ( ... ) Wiens werk zijn dood in werkelijkheid was, dat weet ik niet, maar ik wilde van de verschrikkelijke afwezigheid van Ischa weer een aanwezigheid maken. Omdat dat kan. Omdat betekenis eigen werk is, fictie.'