Ik neem toch een hond

Omschrijving

Lena Steketee leeft voort, kritisch maar ook optimistisch de voor- en nadelen van het klimmen der jaren inventariserend. Zo wordt ze geconfronteerd met het groeiend aantal oudere vrouwen, die op straat bij de pinautomaat maar ook thuis worden overvallen en beroofd. Ze gedraagt zich hierdoor alert en ook een beetje angstig, want hoe kun je jezelf beveiligen tegen deze vorm van geweld? ‘Neem een hond!’ roepen de omstanders. Ook de politie suggereert dat een waakse hond de beste beveiliging vormt tegen indringers. En eigenlijk dient het verlangen naar een dier, waar ze haar leven mee kan delen, zich weer aan. Maar de ervaringen met haar laatste hond, die zeventien werd en veel zorg en aandacht vroeg, wat met het ambulante columnistenleven van Lena moeilijk te combineren viel, doen haar voorlopig van de aanschaf afzien. Naast dit dilemma analyseert Lena ook de delicate verhouding met personeel dat je huis schoonhoudt. Wederzijdse afhankelijk- en aanhankelijkheid, intimiteit, wederzijds vertrouwen; na een lang leven met kinderen, werk en nu haar oude dag, heeft Lena tot ervaringsdeskundige op dit broze communicatievlak gemaakt. En komt Lena aan het happy end van de roman toch aan een nieuwe hond?