Gestolen gezicht

Omschrijving

Latifa werd in 1980 geboren in Kabul. Als levenslustige tiener leefde ze in vrijheid en droomde ze ervan journaliste te worden. Haar vrije tijd bracht ze door met vrienden, praten over mode, films kijken en naar popmuziek luisteren. Dan, op 27 september 1996, nemen talibansoldaten Kabul in. Plotseling zijn de straten verlaten, telefoons afgesloten, valt de radio stil. En vanaf dat moment is de zestienjarige Latifa een gevangene in haar ouderlijk huis. De eenvoudigste en meest fundamentale vormen van vrijheid worden haar ontnomen. Haar school wordt gesloten en de burqa wordt haar standaarduniform. Latifa heeft nog nooit een sluier gedragen, maar haar ongeloof dat ze daartoe gedwongen wordt, maakt al snel plaats voor angst, nadat ze er getuige van is geweest dat een meisje als zijzelf tot bloedens toe afgeranseld wordt op straat. Haar vergrijp: het dragen van witte schoenen die zichtbaar onder haar burqa uitkomen. Worstelend met een overweldigend gevoel van wanhoop en hulpeloosheid vindt Latifa uiteindelijk een manier om zich te verzetten. In mei 2001 vlucht ze met haar ouders naar Europa om haar getuigenis over de verschrikkingen van het talibanbewind te laten horen. Met pijnlijke eerlijkheid beschrijft Latifa hoe haar wereld uit elkaar valt, in naam van een fanatieke geloofsvorm die ze niet begrijpen kan. Haar stem getuigt van verloren onschuld, maar ook van vastbeslotenheid om te leven in vrijheid en hoop. Vertaler: Théo Buckinx